ocalenie
Mojemu Andrzejowi, Szaroburemu Stepowi
wołałeś wierszem ciemnej tęsknoty
pieśniami pustej, białej otchłani
liryką smutku, śmierci i słoty
słałeś opowieść o niekochaniu
i ja wyśniłam tysiące Ciebie
Szeherezada samotnych baśni
chwytałam wszystkie znaki na niebie
by nie przegapić Cię i nie zaśnić
i ja wierzyłam w cudowne mary
dzieliłam z nimi swój świat i światło
byś się z nich ziścił, bury i szary
w tęcze tak mocne, że już nie zgasną
więc gdy mnie musnął Twój zew w eterze
jak za zbawieniem pobiegłam za nim
i choć nam trudno było uwierzyć
jednak jesteśmy uratowani
Zapraszam do posłuchania audycji pt. Rozmowy nie tylko liryczne w niedzielę o 22.00 w Radio Liryka http://liryczneradio.wordpress.com/radio-oline/. (Szczegóły w komentarzu na dole).
Komentarze (51)
Pieknie o milosci, niebanalnie:-)
Bardzo ładny i ciepły wiersz!
Pozdrawiam
super piszesz,ukłony
bardzo piękny wiersz o miłości :-)
Piękny wiersz o miłości, przed którą muszą ugiąć się
najgroźniejsze siły świata. Prawdziwej miłości nic nie
zniszczy, zawsze będzie się za nią iść :) Piękny
wiersz, czarujący :)
Jak to jest,że bohater utworku,w dedykacji jak
najdokładniej opisany,kiedyś będący tu codziennym
gościem,jeno wierszowanym lamentem w profilu swoim się
ostał?
Afektowany ten wierszyk łącznie z dedykacją raczej
młodopolskim poetkom z nie najwyższej półki przystoi.
Ale zachwyty znawców na Beju i tak wzbudzi.Jak to na
Beju...
ja bardzo proszę o ten link...
Uwielbiam Was czytać.
Justynie, dziękuję pięknie za "pięknie". :)
A gdzie mnie nie zastałeś? Jeśli chodzi o audycję, to
będzie dopiero za 20 minut i zapraszam Cię serdecznie.
W poprzedniej audycji też byłam razem z Szaroburym
Stepem o 22.00 (w ubiegłą niedzielę). Jeśli chcesz,
wyślę Ci link do tamtej audycji.
Pozdrawiam Damę w niebieskim....pięknie,byłem
słuchałem ciebie nie zastałem, może innym razem.
Dziękuję, Zosiaku. :)
Cudny wiersz. Pięknie piszesz, Oxywio :)
Dziękuję za te wszystkie wspaniałe wpisy. :)
Danka, miłość istnieje, skoro chociażby umiemy ją
sobie wymarzyć - to znaczy, że jest w nas, że jesteśmy
zdolni ją tworzyć, rozwijać, umacniać. Nie święci
garnki lepią. :)
Maryla, jaki piękny, poetycki komentarz! Dzięki
najserdeczniejsze!
Art123, to prawda - są i rymy gramatyczne. Ale mam
nadzieję, że nienachalne? Uważam, że rymy gramatyczne
maja prawo pojawiać się w wierszach, byle nie były
zbyt częste i dominujące.
Pozdrawiam Was ciepło i wiosennie. :)
Piękna poezja. Wiersz płynie, rymy bardzo ładne,
chociaż gdzie nie gdzie trafiają się rymy
gramatyczne.
:))
PIĘKNIE! Czekałam na Twój wiersz Oxyvio:)