Ocalić od zapomnienia
przypomnij sobie rozpacz
tą dziecinną z powodu martwego psa
odkrytego nagle w trawie
lub zagubionej kredki
tak kolorowo już nigdy nie będzie
przypomnij sobie zapał
z którego wyrosłeś po pierwszym
egzaminie
oblanym zimnym spojrzeniem przyjaciela
prawdziwego
poczuj ten niepokój dorastania
gdy pierwszy włos przysłonił uroki lata
a smak złożonego pocałunku strawił
wartości jutra
zapadał zmierzch nade mną
w środku dnia to pamiętam
gdy umierała mama
autor
saviolka
Dodano: 2009-11-18 12:07:37
Ten wiersz przeczytano 547 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Wzruszajacy wiersz...
pierwsze trzy strofy tez dałbym w pierwszej osobie -
pozdrawiam :)
wiersz bolesny ale ma w sobie iskrę Jest dobry +
Ocalic od zapomnienia,,dziecinstwo,,
troche mlodosci,,przyjazni i milosci,,,tej
do rodzicow tez,,,dobry refleksyjny,,
wzruszajacy wiersz,,pozdrawiam
wiosennie z daleka.