Ocean myśli

zasiadlszy przed bezkresu mysli oceanem
sam sobie bedac tworczosci mej panem
zaglebilem sie w niego az do dna
i przyszla mi do glowy mysl piekna
poczulem jej doskonalosc wszystkimi zmyslami
w samozachwycie zalalem twarz lzami
jakiz ja jestem sam w sobie zarozumialy
mysli przychodza szybko, jakiz wspanialy
i oto cos z tego transu mnie wyrwalo
w mojej duszy jak churagan zawirowalo
pojawilas sie w tworczosci mej rozkwicie
piekna masz dusze jak w zenice
uslyszalem twe imie w blasku chwaly
wiec dla malgorzaty moje mysli sie zebraly
zaczely sie klebic i uciekac
a wiec pisze ten wiersz w wieku rozkwicie
pewnego dnia moze oddam tobie zycie

autor

poeta1985

Dodano: 2004-09-16 01:13:07

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie