Ocean myśli

Widok dzieci utulonych do snu to napewno jest dla
matki ukojeniem bo trudach codziennego dnia i
podziekowaniem za wszystkie troski i klopoty ktore
niesie codzienne zycie. Bardzo ladnie opisalas to w
swoim wierszu.

Pieknie opisane matczyne mysli i niepokoje. Podoba mi
sie to "resztki rozsadku burty sie trzymaja".

twój wiersz mi nasuwa takie zdanie, że wszędzie dobrze
ale w domu najlepiej.. w twoim przypadku brzmieć by to
musiało - w domu wśród dzieci.. niezależnie od tego
jak źle byłoby na zewnątrz, wracasz do domu i
wystarczy ich spojrzenie, by nagle zniknęło całe zło
świata..

Jakze często my,matki zaglądamy w głab siebie,aby
sprawdzić czy czegoś nie przeoczyłyśmy, nie
zapomnialyśmy.Spojrzenie na dom uśpiony spokojnym
sumieniem.To jest to ,o co nam w życiu chodzi.

Sila i wrazliwosc w jednym. Bardzo gleboki wiersz,
sliczne metafory jak "fragmenty marzen dryfuja
wytrwale czasem przykryte beznadziei grzywa" Brawo

Marysiu , za twoj cudowny usmiech , na ktorym wyryta
wrazliwosc na otaczajacy swiat , za Ciebie cala w
twojej nietuzinkowej poezji , -dziekuje !!! (polecam
wiersz do tomiku ) Bogna

"ocean myśli pomrukuje groźnie
potężną falą bije w wyobraźnię"-świetnie oddany stan
niepokoju o dzieci -wiersz śliczny

zapewne jesteś mamą gdyż bardzo dobrze opisałaś
uczucia które targają mamami o los
dzieci.......potrafisz bardzo płynnie i rytmicznie
pisac aż chce się czytac Twoje wiersze a ten "Twoje
espresso,moje macchiato" chyba nigdy nie zapomne
....pięknie Twoje pióro wiersze pisze

tak pięknie i trafnie opisane uczucia tej ,która wraz
z pojawieniem się dzieci uświadamia sobie nie tylko
wartość miłości bezwarunkowej,ale doświadcza też
wewnętrznego, nieustajacego niepokoju,troski i lęku
o innych...moje serce i ja muszę być dla nich!