Ocean wspomnień

Ocean wspomnien...
tuli mnie w swym błękicie,
obmywa mą duszę,
me serce ... samotne.


Ocean wspomnień...
a w nim ja, żeglarz
płynący na fali
przebrzmiałych zdarzeń.


Ocean wspomnień...
bez końca i bez początku,
pełen ludzkich dramatów,
i nie kończących się żali.


Ocean wspomnień...
a w nim ja... i Ty,
nasze przeszłe dni,
wspólne marzenia i rozterki.


W oceanie wspomnień,
płyniemy, każde osobno,
jak komety przecinające niebo,
raz na tysiąc lat.
I tak już do końca
naszych dni...
razem ...a jednak samotnie.

autor

Robert Wiśnicki

Napisany: 2004-09-03 Dodano: 2004-09-04 00:09:14

Ten wiersz przeczytano 761 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie