Oczekiwanie
Zmieniają co róż swoje szaty,
czekają że nadejdzie znów,
podzieli się z nimi troskami
i powie że kocha swój lud.
Pomieścił on w sercu nas wszystkich,
pomieścił calutki nasz świat,
i klęcząc wciąż prosił o miłość,
najbardziej o pokój i ład.
Pomagał on chorym zgubionym,
nie lękać się, powtarzał wciąż,
odnajdźcie tą drogę dobroci,
mijajcie z daleka tą złą.
Odszedł, lecz wciąż daje znaki,
ciasteczka by z nami chciał jeść,
zagląda wciąż w nasze serduszka,
wypełnia nam pustkę we śnie.
Komentarze (1)
Wielu Go oczekuje...