W oczekiwaniu
zmierzch omotany
podpełzłą mgłą
stroi świat w tajemnicę
---
górski grzbiet
nakryty obrusem chmur
na ucztę bogów
---
znad jeziora
opary w kształcie piór
błękit nieba
---
wiatr targa
resztki czerwonej sukni
na klonie
czekam zimy już prawie prawie, zanim przeklnę Jej srogość zachwyci mnie biel
Komentarze (23)
Natura nie przestrzega swoich pór roku, Bałagan w
przestworzach i na
planecie ziemi, Zniknęła "Złota Polska Jesień" z nią
mienie narodowe, wycinają lasy bez litości, uciekają
ptaki i zwierzyna. Wysychają źródła, rzeki, giną ryby,
żaby i inne stwory, niebo daje znaki do upamiętania
się by nie doprowadzić do końca świata. Władzom
ważniejsza jest mamona i korona. Pozdrawiam
Ładnie
Ja czekam do wiosny
Pozdrawiam:-)
fajne te jesienne obrazki
Ciekawe miniatturki :)
Klimatyczne stopklatki gdzie "wiatr targa resztki
czerwonej sukni
na klonie". Pięknie...
Pozdrawiam serdecznie Alfonso:-)
Pięknie.Też czekam na ten zachwyt.Pozdrawiam.
Podobają mi się wszystkie obrazy, ale najbardziej
ostatni:) Miłego dnia.
Zima ma swój urok to prawda...samo zimno już nie, ale
z utęsknieniem czekamy ta te białe niesforne płatki,
co lecą nie wiadomo skąd i pokrywają górki, drzewa,
wokół nasz świat...pozdrawiam serdecznie, jeszcze
jesiennie