Oczy
Komuś Kogo nie łatwo zapomnieć...
Dwa jeziora
A nad nimi gęsta mgła
Nie mogę jej pokonać
Krople rosy
Zawisły na rzęsach
A na dnie tęcza
Kolorowa, piękna
Odzwierciedlenie duszy
Chcę tą rosę osuszyć
Wyciągnąć duszę
Przegonić mgłę
Rozjaśnić oczy Twe.
I wszystkich...
autor
Wiktoria16
Dodano: 2007-12-12 21:54:38
Ten wiersz przeczytano 772 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Jak zaczarowany poranek zabrzmiało.
Takie odległe nam poranki... Gęste, spokojne,
śmiertelne. Niekoniecznie dwa jeziora, ale drugi
brzeg... Cudowny wiersz. Aż chcę się unieść nad
powierzchnię spokojnej wody i tańczyć we mgle.