Od dzieciństwa do wiecznego spokoju

Dzieciństwo, które na początku było lekkie i beztroskie, pewnego dnia utonęło w uporczywym drżeniu.

Od mojego dzieciństwa po zimną porę miasta,
światła i ciemności,aż do ściany hałasu dnia.
Od zimnego rytmu miasta, po wyszkowskie i warszawskie marzenia, od kuszącego chaosu w mieście po bezpieczną przystań prowincji.

Stąd między dwoma czasami, rysuję linię
w ciągłym rozwoju, daje mi wskazówkę
wyświetla ścieżkę od najbliższej stacji, do
rozpryskiwania się płynnego, ale odległego świata,
który przepływa między kawałkami wraku
od błękitu morza po zielony mech lasu,

gdzie pewnego letniego dnia położę się,
czekając na wieczny spokój.

autor

Mirabella

Napisany: 2020-12-16 Dodano: 2020-12-16 09:34:20

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie