od jasnosci do ciemności rozkoszy

pośród ogrodów rozkoszy
dłonie me czynią twe ciało pięknem
za parawanem twej sukienki- przeźroczystej toni ..
widzę nagie drzące piersi ociekające syropem rozkoszy

językiem zataczam kręgi by zwilżyć pustynie ust ,
oczekuję pod dotykiem jasności na twoj gest ,
na subtelną nutkę namiętności ,

oczy twe wdzięcznie rzeźbią - zadowolenie ,
włosy przesypuję przez palce dłoni jak ziemię ,
miodowo-złoty promieni dotyk
obmywa nasze ciała rozlanym ciepłem magmy

szarpane wiatrem pożądanie roztańczonej kobry ślesz ,
upojonej wulkanem rozkoszy..
wbijasz w plecy dreszcz ostrych odpowiedzi - drapiesz ,
smukłe dłonie ku niebu wyciągasz
obsypana deszczem pocałunków - pojękujesz delikatnie

płonę pod twym wyzwaniem głosu !
chłonąc każdy twój szept
burza oddechów wyzwalam rozkosz!
wnikam w otchłań mgły

kwiatu sekret wdzięcznie rozchylony ,
ust twoich kąsanie - to szybkie oddychanie..
coraz szybciej szukamy się w dotyku jasności
w kaskadzie pędzących dłoni

odnajdujemy dotyk ciemności

autor

Synezjusz

Napisany: 2008-01-05 Dodano: 2008-01-05 18:40:16

Ten wiersz przeczytano 783 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie