Od kolebki
Ty jesteś moja - dumna, wzniosła,
już od kolebki jestem z tobą.
Tu się rodziłam, tu wyrosłam,
ktoś do mnie wniósł białoczerwoność.
Jakże mi bliskie te polany
pachnące miętą, majerankiem.
Nie wyjechałabym stąd za nic.
Tu dojrzewałam, tu zostanę.
Gdy pożegnalny płomień świecy
nagle ostatnią stację wskaże,
Ty mnie okryjesz płaszczem liści.
Moja Ty Polsko-z mieszaniną marzeń.
Komentarze (33)
Boże, jak nam potrzeba takich osób jak Ty. Otwartych
na świat, cieszących się wszystkimi jego kolorami nie
tylko biało-czarnym.
Umiejącymi odróżniać dobro od zła. Piszącymi tak
piękne wiersze, jak ten dzisiejszy...
Pozdrawiam. Miłego, radosnego dnia;)))
piękne słowa przytulam pozdrawiam
Piękny patriotyczny wiersz, Madziu.
Oklaski!
Pozdrawiam :)