Od słowa…

Czy łzy naiwnej przejrzystość
Lub kryształ lodu w jaskini,
Zimnem nie bacząc na ciało,
Zrzuca dręczące lawiny.

A w koło jakby wszystko zamarło
Jakby umilkło w wykrzyknieniu,
I gdyby jeszcze było mało,
Zostawiło, w niby – tle w niby – natchnieniu.

Słowo – od łzy i lodu wrażliwsze.
Trochę mądrzejsze może mniej stałe,
Lecz zawsze natchnione zawsze wspaniałe

Ogarnia Ciebie i inne istoty,
Ucząc wszechświata, dzieła, idei,
Nie nauczyło jednego – tęsknoty.

autor

rafka

Dodano: 2006-11-22 07:44:03

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie