Oda do jesieni
O jesieni, nadobna jesieni,
bądź mi dzieckiem śmiejącym się w lesie,
i dziewczyną mi bądź, o jesieni,
co renklody mi z sadu przyniesie...
Bądź mi gwiazdką jedyną w niebiesiech
i księżycem mi bądź, poro nowa,
gdy w świat marzeń mnie sen nie poniesie
i ogarnie mnie pustka duchowa...
Ciepłym wiatrem mi bądź na polanie
i promykiem w ogrodzie zamglonym,
gdy miłości już dla mnie nie stanie
i samotność mnie weźmie w ramiona...
Bądź mi siostrą, jesieni dojrzała,
co mnie winą za zło nie obarczy,
gdybym odejść zbyt szybko zechciała...
gdy nadejdzie wiek trudny, wiek starczy.
Gliwice 30.09.2009 r.
autor
Berenika57
Dodano: 2019-11-20 20:48:57
Ten wiersz przeczytano 1402 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
pięknej jesieni życzę
ciepłej z promykiem nadziei - pozdrawiam serdecznie :)
Mili Państwo, bardzo dziękuję za wgląd i poczytanie.
Spokojnej nocy :) B.G.
Jesień życia. Niech będzie piękna...
Pozdrawiam serdecznie. :)
Bądź mi całokształtem, co masz w swym koszyku,
biorę wsie skarby, tylko ustaw je w jednym szyku.
Pozdrawiam Bereniko, ciekawie o jednej z sióstr, która
niestety już na wylocie.
Pięknie o jesieni, pozdrawiam ciepło