Oda do miłości

...Dla wszystkich,którzy kiedyś z miłości cierpieli,...

O miłości skrzydeł dodająca,
Ty przepiękny czar mająca.
Upajam się Tobą bez przerwy.
Dzięki Tobie mam stalowe nerwy.
Wciąż na nowo świat pokochuje.
Dzięki Tobie wspaniałe obrazy maluje.
Piękne poezje pisze,Tyś mym natchnieniem.
Tyś piękniejsza niż najpiękniejsze kamienie.

Ty nadajesz kolor światu i życiu.
Nie spiera się to przy żadnym myciu.

Dzięki Tobie przed wiekami,
Powstawały świątynie z przepięknymi kolumnami.
Na kolumnach miłość wyrzeźbiona.
Przez artystów tak bardzo uwielbiona.

W Tobie wszystko co żyje,nadzieje znajduje.
Dzięki Tobie wszystkie przeszkody pokonuje.

Choć Jesteś wspaniała,nie szczędzisz łez.
Przy których urok traci nawet piękny bez.
Krwi też nie szczędzisz,w całej swej dobroci.
Czasem Amor coś poknoci.
Jak np.,,Romea i Julii" dzieje,
Na których temat powstaja rózne epopeje.

Choć piękna Jesteś,czasem śmierć przynosisz.
I potem wielki dzban łez nosisz.

Trudno żyć z Tobą,lecz gorzej bez Ciebie.
To właśnie dzięki Tobie ludzie czują sie jak w niebie.
I choć wiem,że do miłości nikogo nie zmuszę.
To i tak tolerować cie muszę.

...aby pamiętali,że na pewno kiedyś będzie lepiej...

autor

Frej

Napisany: 2005-01-01 Dodano: 2007-09-28 20:32:29

Ten wiersz przeczytano 658 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie