ODA DO MUZY

Te wspaniałe dźwięki,
Jakby chciały mnie wywołać.
Jakby chciały wodospad do góry skierować,
Wbrew grawitacji i wszelkim siłom natury.

Ta wspaniała, dumnie narastająca empatia,
Wobec mnie, a nawet Boga.
Wyrazistość zdań tak wieloznacznych,
A jednak docierających tylko do mnie.

Ta myśl przekazana, wręcz niepojęta,
W swej zwięzłej treści opowiedziała mi
Całe moje życie, w tym jednym momencie.
Powiedziała stań się tym, kim jesteś.

Dziękuję Ci za to, o muzo radosna,
Że Ty chociaż jesteś i wciąż na mnie czekasz.
Wciąż o czymś mówisz nadludzkim głosem
Rozdartych aniołów, by dodać mi sił.

Ty z Bogiem na jednym triumfalnym obłoku
Zasiadać powinnaś - o niedoceniana opoko spokoju.
Malujesz farbami mój namiot ostoi,
Przystanek na którym czeka też Bóg.

I dajesz mi szansę, i krzyczysz wołaniem,
Bym został na chwilę, by dalej iść móc.
By jeszcze na chwilę zatrzymać ten czas,
Odpocząć przed dalszą podróżą.

Dziękuję za wszystkie Twe nuty i prawa,
Dziękuję o muzo, że jesteś wspaniała!

autor

tomtam

Dodano: 2006-10-05 15:19:15

Ten wiersz przeczytano 746 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie