Odarta przez los
?(?) pamięć wskrzesza wszystko prócz zapachów, nic za to nie wskrzesza przeszłości w takiej pełni, jak związany z nią niegdyś zapach.?
Jestem
odarta z pocałunków wyszarpniętych z mięsem
lwim pazurem tak nagle jak grom
odarta z chwil tak gwałtownych niczym
burza, niczym gwałtowna wichura i deszcz
odarta z poczucia zapachu pożądania
oszałamiającego zapachu pragnienia
odarta z namiętnych spojrzeń gorących jak
wulkan wrzącej lawy
odarta przez los z tego co było szczere,
namiętne i obsesyjne
odarta z uczuć, myśli i marzeń
Krwawiące serce powróci do piekła
Czymże jest dla naszego serca świat bez miłości? Latarnią czarnoksięską bez światła.
autor
Agath
Dodano: 2012-06-27 00:50:05
Ten wiersz przeczytano 544 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Obdarta to byłabyś w jakiejś podartej, złachmianionej
sukience. A tu powinno być "odarta" (z czegoś).
Trzeba bardziej sie pilnować posługując się językiem
polskim, bo wychodzą głupoty, albo śmiesznostki.
smutny ale życie jest piękne życzę miłosci a los
będzie lepszy pozdrawiam:)