Odarta z uczciwosci

I to wszytsko dla Ciebie...

Siedze w kacie odarta z uczciwosci
Falsz przechodzi przez me cialo
Robi sobie uczte z moich wnetrznosci
Wykreca cialo
Spija krew przebrzydla
Tylko po to, zeby Cie chronic
Usta tez juz nie mowia
I tak powiedzialy za duzo
Zalgalam, sklamalam
I wcale tego nie zaluje
Zrobie to ponownie
Jesli tylko poczuje
Ze w ten sposob
Moge Cie ochronic
Mam nadzieje, ze dowiesz sie
Kiedys prawdy
Ze zrozumiesz i nic nie powiesz
Tylko mnie czule przytulisz

Czasem trzeba sklamac, zeby ochronic kogos kto jest nam bardzo bliski...Nie mam zwyczaju klamac..czasem tylko cos przemilcze..tym razem musialam..

autor

wrzesniowa

Dodano: 2006-09-06 15:58:04

Ten wiersz przeczytano 599 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie