Oddalenie ( od słowa do słowa)
Smutne te miłości, które gasną,
co się kończą rano lub w południe.
Wyludnione, gdy się robi jasno
tak samotne na wyspie bezludnej.
Swoje życie spędzam obok ciebie.
Myśli krzyczą, aż mnie boli głowa.
W naszym domu zamiast nas, są cienie.
Oddalenie od słowa do słowa.
Jeszcze światło. Jedno z nas powraca.
Pachnie wiosną, więc otwieram okno.
Całe życie zwyczajnie dopłacam,
W naszą miłość i w swoją samotność.
autor
return
Dodano: 2012-03-15 09:35:45
Ten wiersz przeczytano 761 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
moje klimaty, bardzo się podoba :)
Podobają mi się porównania zastosowane w wierszu :)
To jakby miłość na odległość.Przepiękny wiersz
returnie!Pozdrawiam bardzo serdecznie+++
Piękny wiersz, aż mnie przeszywa smutek który bije z
wiersza.
Samotność krzyczy, to oddalenie aż boli.
Pozdrawiam:)
nie będę zachwalać, po prostu podziękuję i przeczytam
kolejny raz..
I samotność ma swoją cenę! Pozdrawiam!
"Oddalenie od słowa do słowa" pięknie napisane,
doskonale się czyta, bardzo udany wiersz
całkiem sprawnie, podoba mi sie:)