Z oddali
Kiedy powrócisz z dalekięj podróży,
zmęczone skronie złożysz w me dłonie,
wyznasz jak czas bardzo się dłużył,
jak każdej chwili myślałeś o mnie.
Kiedy powrócisz z obcej krainy,
opuści smutek domostwa progi,
odejdą smutki, zniknie tęsknota,
radość naprzeciw wyjdzie Twej drogi.
Kiedy już wrócisz, nie patrz za siebie,
niechaj się słowa na nowo rodzą,
innymi myśli pomkną po niebie
i nowym szczęściem serca nagrodzą.
autor
smutne oczy
Dodano: 2007-12-03 00:11:59
Ten wiersz przeczytano 433 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Teskota i oddalenie moze laczyc dwoje ludzi a nie
dzielic.
Tęsknota wygląda drzwiami i oknami. Oby wyczekiwanie
zostało nagrodzone na świateczny czas.
bardzo ładny wiersz, pełen nadzieji i oczekiwania.)
jakże mi bliskie są te słowa.. piękny wiersz.. chwyta
za moje serce..