oddanie

Stoję u drzwi Twoich Panie
Do nieba bram kołacze
W marności swojej upadły
Zanoszę me błaganie

Całe życie widzę jak na dłoni
Każdy dzień i każdy czyn
Wszystko co dobre a także złe
Oddaję Tobie Panie

Choć niegodzien jestem Boże
Zasiadać przy twym tronie
I oglądać Twe oblicze
Ty zapraszasz mnie do siebie

Dziś w całości jestem Twój
Od tej chwili już na wieki
Będę chwalił Ciebie Panie
I poświęcał Tobie się

autor

przemekgracz

Napisany: 2005-04-30 Dodano: 2005-04-30 22:40:14

Ten wiersz przeczytano 626 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie