Odgrzewane uczucia
Na myśl o przeszłości
Stara miłość nie smakuje już wiśniami
Po długim rozstaniu
Uczucia stają się gumiaste
Jak jedzenie z mikrofalówki.
Niby my ci sami
Usmiechy, figle, objęcia
Ale wewnątrz wciąż pamiętamy
Że zbyt wiele się wydarzyło.
I przyjaźń rdzewieje
Pod wpływem rozłąki
Inne światy, inne serca
Czas wpływa na ludzi
Tak jak ubrania blakną
Skóra marszczy się
Książki wiotczeją
Tak to co nas łączyło
Pęka i kruszeje.
autor
sherry
Dodano: 2008-06-03 12:36:44
Ten wiersz przeczytano 714 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ciekawy temat, ale całość nie najlepsza. Porównanie
uczuć, które stają się "gumiaste" do "jedzenia z
mikrofalówki" wydaje mi się nietrafione, podobnie
rzecz się ma z "książkami wiotczejącymi" - może byłoby
to niezłe, ale w tym wierszu brzmi dziwacznie. Możnaby
jeszcze coś dodać, ale na tym poprzestanę...
Słownictwo iście poetyckie - "gumiaste":) -nie ma
takiego wyrazu w języku polskim. A po co przyjaźń
odgrzewać?-albo była i jest albo jej nie ma i nigdy
nie było! Ciekawe widzenie siebie w przyszłości-pęka,
wiotczeje, kruszeje, marszczy się...życie jest piękne
no ale dla dobrych ludzi pozytywnie myślących.