Odkopany poetyzm
"Odkopany poetyzm".
20.03.2016r. niedziela 10:54:00
Odkopany poetyzm
To czas na świeżo napisaną epopeję,
Która wychodzi na wierzch.
Niektórzy o emocjach piszą,
W taki sposób uporają się z własną
ciszą.
Niektórzy swe muzy mają
I za wszystko i za nic je kochają,
A poetyzm jest potrzebny,
By każdego dnia
Scalały się zupełnie nowe ogniwa,
By było coraz bardziej bezpiecznie
Tak stale, tak już wiecznie.
Odkopany poetyzm
Tak bardzo rzewnie,
Tak bardzo przestronnie
Podąża ulewnie
Tu ku mnie.
A poemat ostateczny
Oby wieczny
Jeszcze nie powstał,
Mimo, że na tyły języka się dostał.
Odkopany poetyzm wraca do domu,
Odkopany poetyzm zaczyna jeść
To, co wyrasta z leśnych ścian,
Bo to wszystko jest niczym sześcian.
Odkopany poetyzm
A my toczymy wciąż wojny,
Bo jakiś chorym emocji
Ten świat wciąż jest głodny.
Chciejmy raczej ogrzać się płomieniem
Miłości,
Tak silnie aż to każdy człek poczuje,
A zwłaszcza Ci, którym tego tak bardzo
brakuje.
Odkopany poetyzm
Pośród dnia,
Bo każda cudowna chwila
Trwa i trwa,
Mimo, że człek podły
Tak niechętnie sięga w stone różańca.
Odkopany poetyzm
Niczym ręce
Na krzyżu rozpięte
A ja marzę przytulony do Twego ramienia
I wiem, że w tych marzeniach nic mnie nie
pokona.
Komentarze (2)
odkopany poetyzm; fajny, ciepły wiersz* Pozdrawiam i
Wesołego Alleluja!
marzeń nikt nie zabierze, po poetach zostają
wiersze,,,pozdrawiam :)