Odloty

Pod kopula ptakow
z podcietymi przez gwiazde skrzydlami
najpierw byl lek pierwszego uniesienia

w ramion rozwarciu
pozar dloni niesmialy
i ust co jeszcze nieme

Pod kopula ptakow
z urwanym w polowie swiergocie
noc przeistoczeniem swiatla w poswiate
wysrebrzyla powietrze az po ostrze zbla
po westchnienie

nadchodzacy poranek
zatarl imiona i miejsce
tylko ptak leniwie prostuje skrzydla
do odlotu

autor

xsiezniczka70

Napisany: 1988-05-21 Dodano: 2009-08-10 08:06:35

Ten wiersz przeczytano 678 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie