Odnaleźć się

Gdzie podążasz, zapytały mnie myśli
Jeszcze nie wiem, odpowiedziały myśli
Zatrwożony tym doświadczeniem,
Zamilkłem .

Z braku tożsamości, wzrasta poczucie
Nie odrębności, jedności
Z tym co nas otacza.
To tak jakby purpurowym
Welonem wszystko się spowiło,
Purpurową poświatę tego dnia
Przywdziało,
I wczoraj zamilkło, a jutro
Nigdy się nie przebudziło.
Poczuć, że się nie jest już kroplą
W morzu,
Lecz nierozłączną częścią jego.

I schwyciwszy podmuch westchnienia,
Gorycz ujrzałem na mej twarzy.

autor

paulogdziestam

Dodano: 2009-02-13 00:04:38

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie