Zagubiony
Chcieć zrozumieć, tylko nie wiem już co
Chcieć poczuć, tylko po co ?
Chęć bycia, tylko kim, gdzie?
Przepastna nie moc, trwożąca nie chęć
Tylko do czego, i po co?
Gdzie jesteście wy, co tak wiele
obiecaliście
Zachęcaliście i tłumaczyliście,
Żądam wyjaśnień!
Gdyż sens wszystkiego, w trakcie drogi
tej
Mimowolnie zaginął!
Już nie skrywam rozpaczy, gdyż
Dawno ją utraciłem
Tak jak chęć walki i wiarę
Wiarę, tyle że nie wiem w co.
autor
paulogdziestam
Dodano: 2009-02-12 00:41:00
Ten wiersz przeczytano 409 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
sens nie w drodze obiecanej bo ziemię i kawałek nieba
zawsze tworzą dusze wspólne a sens tkwi w pragnieniach
które są tylko trzeba je roziskrzyć dobrem wyższego
światła Bardzo dobry wiersz bo zagubienie wiąże się z
depresją wynikającą ze schematu rzeczywistości
wyobraźnia jednak zawsze wraca do swoich marzeń Dobry
na tak!
A mnie tu czegos zabraklo,cos odepchnelo...hm...
Dobry wiersz.. podoba mi się.. Często gubimy się w tym
naszym świecie i tracimy równowagę nad wszystkim...
Nie rozumiemy życia i idziemy przed siebie nie wiadomo
po co, dlaczego.. ale na to to już nic chyba nie
poradzimy, pozostaje nam tylko nadzieja na to że
kiedyś zrozumiemy ten świat .. pozdrawiam i zostawiam
plusik