Odszukać

Ona jest odbiciem tych wszystkich szarych i pustych dni.
Tych wszystkich pustych i szarych dni...spędzonych z Tobą.
Taką nieśmiałą, na pozór miłą istotą.
Tą jedyną istotą...która mnie zawiodła.
Która mnie wiodła przez życie i nagle przestała.
Potraktowała jak szmatę,prymitywnego odrzutka.
Nie,Ty nie jesteś istotą ludzką.
Ty jesteś negatywnym obrazem mnie samej.
Ta,która kiedyś była obecna na najmniejsze skinienie.
Ale już nadszedł koniec.
Duszo przesiąknięta złem i nienawiścią.
Odchodzę.
Odchodzę tam gdzie nie dosięgniesz mnie szponami zła.
Tym miejscem jestem ja sama.
Odtworzone i nieznane mi wnętrze,którym jest wadliwa osobowość.

Właśnie taką mnie kochają.. dlaczego?! Wiedzą.

autor

iluzja

Napisany: 2004-06-03 Dodano: 2006-01-23 11:53:50

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie