Odważnie lecz rozważnie
I cóż że smutno, smutek też uczucie,
życie nam dane nie tylko dla uciech,
bo jakże wiedzieć mógłbyś i doceniać,
czym bywa szczęście nie znając
cierpienia.
Nie bój się wyzwań, własne spijaj piwo,
lecz się wystrzegaj, gubi nadgorliwość,
bywa, że życie z czasem ci odpowie,
że nawet strata może wyjść na zdrowie.
Nie bój się uczuć, wejdź z nimi w
zażyłość,
twym sprzymierzeńcem jest i strach i
miłość,
pytaj się serca kiedy wiedza płocha,
czego wystrzegać się, a co pokochać.
Komentarze (15)
Bardzo ładny wiersz.
Ile jeszcze mądrości Twojej....
Z przyjemnością czytam.
Pozdrawiam:)
:)Nie łatwo jest trafić w dziesiątkę:))
Ciągle zadziwiasz prawością przekazu.
Bywa,że strata może wyjść na zdrowie. Warte
refleksji,ale na pewno trzeba pytać serca. Pozdrawiam
serdecznie.
Tak - pytaj...
Jurek
Ładny, rytmiczny wiersz, jak to u karata...:)
masz rację w swoim pięknym wierszu - pytaj serca -
pozdrawiam;-)
Jak słodkie bywa szczęście gdy się pozna smak
cierpienia!
Pozdrawiam.
tak właśnie jest, najgorsze co może być to przestać
czuć...
"pytaj się serca kiedy wiedza płocha,
czego wystrzegać się, a co pokochać."
Tez tak mysle:)Pozdrawiam.
"Odważnie lecz rozważnie" - dokładnie tak, bez nie
szczęścia, szczęścia nie umiałabym docenić , bez
złych doświadczeń nie potrafiła bym się zmienić.
Cieplutko pozdrawiam.
Dokładnie tak :)
Mądry w przekazie, jednak z tym sercem to rożnie bywa
gdy sytuacja nakazuje iść za głosem rozsądku.Wiersz
zrozumiały i dobrze się go czyta.
Chętnie podpisuję się pod tymi słowami.
Płynny wiersz, ładnie zrymowany.
Rady prosto od serca :) choć smutne to prawdziwe :)
( tak się zastanawiam czy to błąd czy taki zamysł. Czy
w drugiej zwrotce nie powinno być "gub nadgorliwość"
?? ) :)
wiersz wart uwagi :)