Odzyskałam spokój...

Wszystkie smutki, żale
wyrzucone, zdeptane
leżą gdzieś w kącie
już zapomniane...

Gdy lekko na sercu
raduje się dusza,
z promiennym uśmiechem
do zajęć wyruszam...

Pokonuje ulice
tańczącym krokiem
i witam znajomych
płomiennym wzrokiem...

Z ogromną miłością
ściskam moje dzieci,
szczęśliwe, że w sercu mamy
słoneczko znów świeci...

Jak cudnie jest odzyskać
harmonię i spokój,
skakać pod niebiosa,
rozsiewać wokół pokój...

Nareszcie jestem sobą!!! Warto było wybuchnąć i wyrzucić z siebie to co boli...uff.

autor

Jolcia

Napisany: 2006-08-01 Dodano: 2006-08-01 12:25:31

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie