Ogień płonie
inspiracją jest ... Pożyczone niebo ...Szarość dnia ...
kropelki szczęścia
w moim życiu wciąż są
na nią niebo
jeszcze poczeka
póki miłość trwa
niech ogień płonie
ja dokładać będę
coraz więcej drew
a jeśli przyjdzie czas
szczęśliwy
pożegnam ten świat
nic nie jest
mi dane na wieczność
lat przybywa
a życia ubywa
z każdym dniem
kiedyś miałem osiemnaście lat
z losem w karty zagrałem
i poszczęściło się
Bogu zawierzyłem
miłością mnie obdarzył
trwam przy niej
a ona kocha i ma cierpliwość
zerwała się burza
Pan spojrzał w moje załzawione oczy
po kilku dniach uspokoił mnie
iskierka nie zgasła
płomień powoli wznieca się
ile to szczęścia
w życiu trzeba mieć
Panie dziękuję Ci
za każdy dany mi
szczęśliwy dzień
Autor Waldi
waldi1
Komentarze (28)
Miłość, ta prawdziwa to zawsze taki ogień, oby każdy z
nas to czuł, pozdrawiam :)
Miłość, ta prawdziwa to zawsze taki ogień, oby każdy z
nas to czuł, pozdrawiam :)
Alez wiersz, alez puenta, plomienny wiersz:)
czytam Ciebie z przyjemnością:) pozdrawiam Waldi
Balsamem są słowa gdy można dziękować
Ladnie, z wiara.
Pozdrawiam:)
Piękne podziękowanie... moc serdeczności
Ładnie...
Miłego popołudnia Waldi:)
niech ten ogień płonie jak najdłużej
pozdrawiam:)
Ładny wiersz spełnionego człowieka...Pozdrawiam Waldi.
piękne podziękowanie Bogu za każdy dzień życia za
szczęście i miłość:-)
pozdrawiam
Życiowo wyrażona miłość, która jest istotną potrzebą
nas wszystkich.
Pozdrawiam
Marek
Pięknie z wiarą. Każda kropelka jest ważna. Pozdrawiam
cieplutko :)
O życiu - na gorąco:)
Zastanawiam się czy nie lepiej brzmiałoby "coraz
więcej drew" od coraz więcej drwa"? Z losem chyba
autor grał w "karty", a nie "w katy"? Miłego dnia:)
Należy Bogu dziękować za każdy szczęśliwie przeżyty
dzień, bo może się okazać, że to był ostatni...
pozdrawiam