Ogień i Popioły

może byłam przez jedną noc dla Ciebie gorąca jak ogień

lecz to nie ja to nie ja będę Cię całować przed snem

powiedz mi żegnaj powiedz mi jeszcze raz przepraszam

nie będę samotnie toczyć walki ze światem i jego złem

jestem jak ogień nie zostanie nic prócz popiołów

zapłonę wkrótce zapłonę nie dlatego że mam wybór

tylko dlatego że urodziłam się zwycięzcą

kolejny samotny dzień łzy płyną wolniej a ja w nich tonę

łzy odzwierciedlają jak delikatną mam duszę łzy mówią wszystko o Tobie

cisza i bezruch oto się dogadują wspólnie tworzą przyszłość

w której nie wybrałeś mnie Twoja wola dała mi cel celem jest miłość

miłość nieskończenie dobra i przyjemna jak promień słońca w chłodny poranek

autor

Chrystiana

Napisany: 2020-05-10 Dodano: 2020-05-11 20:42:52

Ten wiersz przeczytano 1188 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie