Ogień ze szkła

Wierzę, że będzie lepiej.......

Znów nad mym progiem wisi ogień...
Ogień ze szkła
Tli się zimnym płomieniem,
Próbuję go gasić...
Tylko, że zgasić nie mogę!
Nie mogę...
Bo nie jestem Bogiem!

Ale wierze, że nim wszystko
spali się
Bóg uratuje mnie!

W ogniu naga płonę i stapiam się...
Szklisty płomień
Parzy mnie swym lodem,
Szukam ran...
Odnaleźć ich nie mogę!
Nie mogę...
Bo nie jestem Bogiem!

Ale wierze ze nim cała
spalę się
Bóg uratuje mnie!

Wierzę......

autor

Patrishya

Dodano: 2007-05-18 17:18:17

Ten wiersz przeczytano 597 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie