Ogród
ten wiersz jest pierwszym z cyklu 5 wierszy nawiązujących do tajemnic bolenych różańca.
Nocy nieprzeniknionej chłód
Dokoła pierzasta, ulotna mgła
Świadkiem dramatu stał się ogród
Zbawiciel samotnie w modlitwie trwa
Pod drzewem siedli wierni uczniowie
Do snu zamknęli zmorzone oczy
A nauczyciel tak tylko powie:
„ciało za słabe, chociaż duch
ochoczy”
wnet się pojawi zdrajca Judasz
z nieposkromioną kompanią zbójców
zdradziecko Chrystusa całuje w twarz
dramat się echem odbija w Ogrójcu
„Ojcze zabierz ode mnie ten
kielich,
(...) lecz niech się stanie według Twej
woli”
już Go żołdacy w więzy ujęli
na śmierć się pokornie prowadzić
pozwolił
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.