Ogród różany
Już budzi się ogród różany
Odkryty wiosny tchnieniem
A my stoimy u bramy
Zdziwieni jego istnieniem
Już zakwitł ogród różany
Czerwoną barwą się mieni
A my stoimy u bramy
Niemocą swoją zdumieni
Już dojrzał ogród różany
Zapachem tysiąca róż
A my stoimy stroskani
Do bramy zgubiliśmy klucz
Już przekwitł ogród różany
Już jesień wypiła zeń treść
A my stoimy u bramy
Nie dane nam było tam wejść
autor
Janina61
Dodano: 2009-04-06 14:26:13
Ten wiersz przeczytano 696 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Obrazowy wiersz pełen refleksji-gdzie możemy znaleźć
taki ogród Janinko powiedz nam.Pozdrawiam
cudny wiersz, marze żeby kiedyś taki w życiu
napisać!!!!
wielki talent, wielki
++++++
urzekl mnie w tresci i w przeslaniu...ten ogrod jako
symbol szczescia?,a jednak nie dane bylo wam tam
wejsc..bardzo dobrze pomyslane,pozdrawiam!
Janino!Niezmiennie podziwiam.
Ten wiersz podoba mi sięchyba najbardziej z ostatnich
w Twoim wydaniu i co do formy i refleksyjnej treści.
być może nie ten to jeszcze ogród ,ale istnieje na
pewno równie piękny i taki dla Was - tego życzę -
ładny wiersz-pozdrawiam
Przejmujące są twoje wiersze, a może jeszcze nic
straconego, a może jeszcze... trzeba mieć nadzieję.
Obrazowy wiersz pełen refleksji - pozdrawiam ciepło
ładny, refleksyjny, obrazowy wiersz. Nie zawsze dane
nam wejść ale zawsze można znaleźć inny ogród, kto wie
czy nie lepszy :) Pozdrawiam ciepło
Piękny wiersz jednak czy na tą porę roku? ;)