W ogrodach ramion
Codziennie tulił ją w ramionach,
swoją kruszynę ukochaną,
w oczach wciąż czytał, że spełniona,
niczego więcej wszak nie pragnął.
Życie dawało wciąż po nosie,
wszędzie kamienie i wyboje,
mieli bogactwo w życia trzosie,
z każdym ciężarem szli we dwoje.
I kiedy nawet los wysmagał,
mówiła: Miły damy radę.
Tyle w niej siły, chociaż słaba,
on- wielki facet- przy niej mały.
Powiedz, skąd bierzesz hartu tyle,
czasami nie wiem już za ilu,
twoją czułością się posilam,
chodź tu kochany, znów mnie przytul.
Komentarze (33)
taka właśnie jest Miłość, dodaje odwagi :-)
oto prawdziwa milośc
nie radość a smutek i łączy
pienne metafory zatrzymują na dłużej
Bardzo ładny wiersz o prawdziwej
miłości, której żadne trudy
nie zburzą.Podoba mi się.
Pozdrawiam.
Ładny wiersz o prawdziwej miłości. Pozdrawiam :)
Już sam tytuł przykuwa. "W ogrodach ramion"... Boże
Miłosierny, ileż możliwości, jakie pole dla rozmaitych
interpretacji, ile dróg, którymi można by podążać,
jakaż mnogość drzwi, które zanęcają, otwórz nas,
otwórz, choćby wytrychem. Tak tytuł tego wiersza jest
wielki, bo niezwykle pojemny znaczeniowo. Wielki
szacun za tytuł "magdo*". :)
chcialoby się wtulic w te ramiona..
Piękna, idealna miłość, najważniejsze, że "szli we
dwoje" i w radościach i w smutkach. Pozdrawiam :)
Gdzie taka miłość tam wielka siła... Pozdrawiam ;))
/wielki facet- przy niej mały/ często tak bywa, te
kochane misie są słabsze psychicznie...
Miłość mądra góry przenosi.Bardzo ładny wiersz.
:)
Bardzo ładne i mądre. Miłość daje ludziom ogromną
siłę, dzięki której potrafią się wzajemnie ochronić i
obronić niemal przed wszystkim. (Po to właśnie miłość
została "wynaleziona" przez naturę).
takie ramienne ładowanie baterii:)w tych krótkich
chwilach na zatrzymanie:)
Pięknie:))
Tulimy:)
Miłego, Magdo:)
Bo cóż jest większą siłą, niż miłość! Pozdrawiam!