W ogrodzie
Pod jemiołą, pająk tęsknotą
Wspomnień pajęczynę snuje,
Na niej łzy, skrzą się i migoczą
Zimna noc je rankiem rozsypuje.
Zagrabione już wspomnienia
Krnąbrny wiatr z ziemi podrywa,
Rzuca je do tanga przeznaczenia
Na chwilę błogi spokój przerywa.
Lecz zaraz, pośród jaśminu, aleją
Zbliża się drobnymi kroczkami
Dziecięcy uśmiech, który nadzieją
Maluje tęczę między chmurami.
Mojej ukochanej córeczce...
autor
premo3
Dodano: 2005-06-06 11:46:48
Ten wiersz przeczytano 547 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.