Okno

Gdy się przebudzę
I otworzę me ropą sklejone oczy
Gdy na źrenicę promyk światła wskoczy
lub gdy kropelka deszczu na tą źrenicę spadnie
patrzę i widzę
Jest ładnie.
Wszystko przez okno: duże, półokrągłe, białe
Kształty symetryczne, nieco doskonałe,
a nieco nie
Okno
w to niejeden wierzy
Okno
Chcę zakrzyknąć gdy uniesienie poczuję
Okno
Kiedy ból duszę mą skrępuje
Na wszystkie smutki i radości
Okno, niech i w twym domu zagości

autor

Koniak

Dodano: 2005-06-28 18:34:25

Ten wiersz przeczytano 765 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie