Radość o poranku
Radość się wdziera do serca,
Co czyni lekkość na duszy,
Gdy życie płynie spokojnie,
Bez żadnych nieznośnych katuszy.
Mrozy zelżały i słońce,
Blaskiem nas darzyć zaczyna,
Niedługo śniegi stopnieją,
W niepamięć popadnie zła zima.
Wysoki stan wody w rzekach,
Złowieszczo wylewem już szumi,
I chociaż dmuchamy na zimne,
Myśl taka radości w nas tłumi.
Spod śniegu sasanek wychodzi,
Przebiśnieg też wytknął głowę,
Obydwa już z cała powagą,
Umilić nam świat są gotowe.
Od rana trzy małe sikorki,
W karmniku czekają na jadło,
Wróbelek tez bardzo zgłodniały,
Jest gotów zjeść, co popadło.
autor
jarmolstan
Dodano: 2010-02-24 08:09:49
Ten wiersz przeczytano 2097 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Po przeczytaniu tego wiersza zrobiło się bardzo
wiosennie, pozdrawiam.
oby jak najszybciej, wszyscy mamy jej dosyć, zgrabnie
napisany wiersz
Bardzo wiosennie się zrobiło :)) nawet Sasanka , płci
męskiej się pojawiła :) pozdrawiam
ładny wiersz, pachnący wiosną...oj, oby ona jak
najszybciej zagościła u nas, dość tej
zimy...pozdrawiam
Świetny wiersz :)
Gdy się spojrzy okiem tak bardzo życzliwym,
każdy czas jest dobry, słodki, urokliwy.
Nawet jeśli mgłami zasnuty jest ranek,
można zaleźć przecież kilka niespodzianek.
Złotopiórym szeptem wiatr może rozśpiewać,
smętne krzewy nagie, wyprężone drzewa.
Ja też wybiegam co rano w polu wypatrując skowronka,
gdy go usłyszę będę wiedziała, że to już wiosna
rozdzwoniła się na łąkach.
najmilsze te pierwsze kwiatki...ubarwiają ziemię i
cieszą duszę
sasanka spod śniegu wychodzi i wiosna się już rodzi
Z wiersza płynie tęsknota za wiosną...ładnie opisałeś
jej pierwsze oznaki...pozdrawiam :)
Ciepły faktycznie i wiosenny no cóż a my mamy na razie
przedwiośnie ;)
Główką na boki kręci
I ciastko i słoninka
Bardzo ją nęci.
TES
Wiosennie, optymistycznie, ciepło. Lekko się czytało.
wiosną mi zapachniało...pozdrawiam...
Człowiek naprawdę jest radosny, gdy coraz bliżej mu do
wiosny:))
Radość o poranku, czyli przedwiośnie. Też już czuję
ten zapach.