okres połowicznego rozpadu

Spóźnione, ale od serducha, życzenia imieninowe.:)
Wszystkiego Dobrego, Patryk!

Pozdrawiam serdecznie.:)

Ciekawa miniaturka ;) pozdrawiam serdecznie

No cóż... taka prawda;) o nas:)

Świetna miniaturka.
Pozdrawiam:)

bardzo ciekawie i prawdziwie,
serdeczności:)

Połowicznie ujmując; tak jak twój tytuł i treść, mówią
o tym. Do końca się nie zgodzę.
Acz ! treść bardzo ładna!

Pozdrowienia ślę

Podobnie jak Bordo - to wszystko zależy od sytuacji w
której albo prawda na łopatkach leży, albo ją
zamknięto szczelnie i dopiero po latach z puszki
Pandory wylata.

Pisanie poezji to odkrywanie prawd zniekształconych,
odbitych, niewidocznych lub, jak często nam się
naiwnie wydaje, jeszcze nieodkrytych. A czy obumiera
razem z nami?

Ciekawa refleksja świetnie zgrana z
muzyką E.Morricone.
Pozdrawiam

jakie to prawdziwe

Gdy żyjemy w prawdzie to nic nam obok nie powinno
przechodzić :)
Pozdrawiam :)

Dopóki umiemy spojrzeć jej w oczy, zachowujemy
zintegrowany osąd; gdy "obok" staje się sensem - życie
zmienia się w złudzenie. To dużej wagi refleksja, że
osobowość finiszuje inaczej niż fizyczność; może to
być osiągnięciem albo przekleństwem. Wspaniały wiersz,
muzyka także. Pozdrawiam :)

Bardzo mi się podoba wiersz i zawarta w nim życiowa
prawda :) pozdrawiam

ładnie ujęte zjawisko bycia (kims)(jakimś). - "ładnie"
- to nie jest wartosciowanie wiersza - to cecha jego
opisu: z jednej strony - krotko. lakonicznie a
jednocześnie z uniknięciem "technicznosci
filozoficznej".
rzadko poruszany aspetkt. - dobry wiersz:)
gadulstwo? - taki jestem. przepraszam.

Dobry Wiersz.