Okręt

Przyjaźń- puste słowo.
Prawdziwa miłość- kłamstwo.
Los- nieodgadniony...
Życie- ciągłą walką.
I choć najdroższy w świecie Powinien być Ci człowiek,
Są rany zbyt głębokie By móc wybaczyć Tobie...
Kiedyś ból doświadczeń sprawiał, że uśmiech znikał.
Kiedyś istniało szczęście, które omijało jedynie mnie.
Kiedyś nie potrafiłam być sobą, kiedy nie było go obok.
Kiedyś nie wiedziałam, że oczekiwanie czegoś od ludzi to najprostsza droga, by się zawieść.
Dziś uśmiech nie znika, bo wie, że jest jedynym ratunkiem przed złymi myślami.
Dziś wiem, że szczęście nie istnieje...są tylko rzeczy, które sprawiają przyjemność. A ciągła przyjemność w końcu przestaje być przyjemnością...
Dziś jestem tym, kim być chce...niczego nie udając.
Dziś nie oczekuje już niczego, od nikogo- prócz siebie.

Okręt mój płynie dalej Gdzieś tam...
Serce choć popękane, chce bić
Nie ma cię i nie było Jest dzień
Nie ma mnie i nie było Jest noc...'

Dawno użyte słowa wróciły do mnie i na nowo zrozumiałam znaczenie słów. Tych najprostszych...

Zrozumiałam, że niewiele ludzi dostaje to, czego pragnie. Niewielu zasługuje też na to, co dostaje...

Zrozumiałam, że nie warto uczyć się wierzyć w coś, czego nie ma...
'Niech ludzie nie znający miłości szczęśliwej twierdzą, że nie ma miłości szczęśliwej. Z tą wiarą będzie lżej im żyć i umierać.'

Zrozumiałam, że jeżeli będę udoskonalać coś dostatecznie długo, na pewno to zepsuję.

Uwierzyłam w siebie i...przestałam wierzyć w innych...

Jak tafla zwierciadła
Rozbita pieści uderzeniem,
Jak życie wydarte
Ostatnim duszy tchnieniem,
Jak każdy człowiek-
Zostanę tylko cieniem...

Proszę o krytykę

autor

jasma

Napisany: 2007-07-11 Dodano: 2007-07-12 14:27:03

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie