OLEŃKA

Ucichł gwar warszawskich ulic, cienie wyszły z bram
Do dziewczyny przytulony, szedłem tą Wiosenną nocą
Wyczytała w moich oczach wszystko co jej wyznać mam
Świadkiem będzie stary księżyc i gwiazd roje co migocą.

Słuchać będzie stara ławka w parku, w krzakach bzów
Stare sowy napuszone, i spłoszone nietoperze
I kasztany rozbudzone, echem mych miłosnych słów
A wiatr dumki i piosenki będzie śpiewać jak w Operze.

Nowym Światem na Starówkę, do kawiarni pojedziemy
Zasłuchani jak ‘mariaczi’ przy stoliku nam śpiewają
Zapach kawy, smak migdałów z ust do ust przekazujemy
Inne zakochane pary, uśmiechami nas witają.

Potem fiakrem z dorożkarzem jedziemy do domu
Zachwyceni, rozmarzeni, znów oczarowani
Nie musimy się tłumaczyć, kraść całusy po kryjomu
Niech świat cały wie od dzisiaj, że jesteśmy zakochani

autor

Lev

Dodano: 2009-02-26 03:05:42

Ten wiersz przeczytano 753 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie