Oleśny dziadek ( bajka dla...

wszelkie podobieństwo...itd

część III Dziarska Oleśna

Nikt nie pomyślał:"Biedny staruszek,
jakież on musi cierpieć katusze".
A dziadek Zdzichu przeżywał męki
z powodu wnuczki, dziarskiej panienki,
bo gołym okiem to widać było,
że dziewczę wigor odziedziczyło
po nim, po dziadku. Cóż, tak już bywa...
Ważne, by wnuczka była szczęśliwa.
Oleśna ledwie w szesnastej wiośnie
kochała mocno, tudzież radośnie
wysokich, małych, grubych i chudych,
starych i młodych, czarnych, blond, rudych,
zawsze na głowie w wianku rucianym,
bo była młoda, odmienne stany
mogły jej popsuć radości chwile,
jak niegdyś matce, wszak się nie mylę.

część IV Mądra Rzepicha

W tym samym lesie, pół dnia od Zdzicha,
żyła samotnie Mądra Rzepicha.
Włos wyleniały, marnej postury,
choć lata wcześniej Koryntu córy
mogły urody jej pozazdrościć,
a i tajniki znała miłości.
Na stare lata zbierała zioła
i dziad Oleśny czasem ją wołał
albo szedł do niej, gdy męskie chucie
żądały chwili rozkosznych uciech.
Trudne to były chwile dla starej,
bo nie umiała odmawiać wcale,
a że do Zdzicha miała szacunek,
postanowiła przyrządzić trunek,
który wyleczy udręki dziadka.
Skorzysta wnuczka oraz jej matka,
tudzież Kazimierz Łatwy i reszta,
co razem z nimi w tej wiosce mieszka.

Wiedziała swoje bystra zielarka...
Choć ciurlać lubi stary i smarkacz,
to nadgorliwość w owej dziedzinie,
sprawia, że życie bez sensu płynie.

Zioła zbierała w świetle księżyca
kwadrans i była cała miednica.
Potem przez tydzień mokły w trójniaku,
by po zapachu nie było znaku.
Sierpniową nocą, gdy wioska spała,
Rzepicha w studnię każdemu wlała
po miarce miodu, aby nad ranem
poczłapać wolno na swą polanę.
cdn.

Tak tu dziś świątecznie, że zastanawiałam się czy wypada wklejać, ale pomyślałam, że madi i mixi zaoszczędzą trochę na chusteczkach:)

autor

wielka niedźwiedzica

Napisany: 2013-12-19 Dodano: 2013-12-19 15:09:05

Ten wiersz przeczytano 1626 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie