On był, jest i będzie
Nie dla świętowania dziś, a dla pamięci,
jawi się refleksja niczym z bajki morał.
Ktoś był kiedyś gotów życie swe
poświęcić,
by pokazać ludziom czym bywa pokora.
A ukrzyżowany, niebawem zmartwychwstał,
umiał przeznaczeniu poddać swoją wolę,
pomimo cierpienia, w sercu miłość czysta
i stał się na wieki jej żywym symbolem.
Kiedyś z Ciebie drwiłem nie mogąc
zrozumieć,
lęk tłumiłem pychą a to było chore,
żyć jak Ty - miłością, niestety nie
umiem,
lecz błądząc potrafię docenić pokorę.
Komentarze (46)
Kiedy umie się docenić to już dobra droga.