On był, jest i będzie
Nie dla świętowania dziś, a dla pamięci,
jawi się refleksja niczym z bajki morał.
Ktoś był kiedyś gotów życie swe
poświęcić,
by pokazać ludziom czym bywa pokora.
A ukrzyżowany, niebawem zmartwychwstał,
umiał przeznaczeniu poddać swoją wolę,
pomimo cierpienia, w sercu miłość czysta
i stał się na wieki jej żywym symbolem.
Kiedyś z Ciebie drwiłem nie mogąc
zrozumieć,
lęk tłumiłem pychą a to było chore,
żyć jak Ty - miłością, niestety nie
umiem,
lecz błądząc potrafię docenić pokorę.
autor
karat
Dodano: 2016-03-27 12:28:42
Ten wiersz przeczytano 2490 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
uczmy się pokory, pozdrawiam karacie
Ładnie, jak zwykle :)
Pozdrawiam karacie.
Wiersz zatrzymuje,
pozdrawiam
mądra refleksja ...
milutkiego popołudnia :)
Wiesz, karacie, On tu na ziemi, też był wystawiony na
ludzkie pokusy i pokazał, że... można żyć wedle 10
przykazań:)
Głęboko przemyślane, pozdrawiam
Jezusem zapewne my nigdy nie będziemy ale możemy go
naśladować i czynić dobro-a najważniejsze by mieć w
sobie choć odrobinę pokory.
Bardzo ładny wiersz .Miłego dnia.
Ładnie u Ciebie...
- pozdrawiam -
Bardzo szczera wypowiedź - spowiedź.
Piękny wiersz, bardzo ciekawe przemyślenia.
Wspaniałych Świąt Wielkanocnych życzy Augustyna
Serce pełne pokory zapewni spokój, pogodę, gdy
człowiek osiągnie gotowość otworzy siebie na nowe!
Wiersz pełen nadziei na łaskawszą przyszłość.
Poświątecznie pozdrawiam serdecznie:-)
nad tym co się wówczas stało
wielu się przez wieki zastanawiało
jedni w tym wolę Bożą widzą
a inni z tego szydzą...
+ Pozdrawiam serdecznie i jeszcze świątecznie.
życie to błądzenie, z nim w sercu jest
łatwiej,,,pozdrawiam :)
jak ten wiersz:
jest
był i będzie
bardzo ładnie - a na świecie coraz mniej pokornych...
świątecznie pozdrawiam :)