On tylko patrzył
Siedziała przed nim i raziła Słońcem
I nie wiedział, czy na nią patrzeć, czy w
cień
Czy jego dłonie nadają się
Czy umie bić jego serce
Czy w chłodzie zamarło i bić przestało
Czy kwitną gdzieś kwiaty zimą
Nie miał sztyletu
Nie świstały kule
On tylko patrzył z głupią miną
Nie zdążył zmądrzeć
Nie odwróciła się
A czas im pisany minął
Nie znał imienia
Nie zdążył wykrzyczeć
Nim zginał
autor
Vidar
Dodano: 2010-11-25 16:11:54
Ten wiersz przeczytano 372 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.