ONA, ON I INNA

Na brzegu rozpaczy,
na krawędzi żalu,
blisko morza strachu,
i przepaści łez,
stała ona...
zagubiona,
przemoknięta,
samotna,
odległa,
wiedziała,że tym razem on jej nie uratuje,
nie poda ręki, gdy będzie upadać,
nie wyłowi, gdy bedzie się topić,
nie otrze łez, gdy bedzie płakać,
nie rozbawi, gdy będzie smutna,
stanęła ponad swoimi obawami,
rozłożyła pozostałości po skrzydłach,
wymówiła ostatni raz jego imię,
odwróciła się z nadzieją w oczach, że jednak przyjdzie,
nikogo tam nie było, tylko ona i jej strach,
gdyby przyszedł wszystko byłoby inaczej,
kolejny raz uratowałby ją,
jednak nie dzisiaj,
teraz był z inną,
o niej zapomniał,
w locie krzyknęła: KOCHAM CIĘ!,
a on poczuł tylko ukucie w sercu,
myślał, że to od zbytniej radości do której doprowadzała go inna,
inna wtuliła się w niego,
on się uspokoił,
a ona właśnie stawała się jego wielkim wyrzutem sumienia...

autor

^^NiEBIeSkA^^

Dodano: 2005-11-27 12:53:12

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie