Ona umiera! Nie bądźmy obojętni!

Kiedyś piękna
Powszechnie kochana
Wzorem była do naśladowania.

Teraz jest sama...
Niekochana
Przez własne dzieci okradana!
Została biedna sama!

Ona umiera...
Powoli
W cierpieniu.
A my patrzymy
I na złość sumieniu
Nic nie robimy...

Ona umiera!
Odchodzi powoli...
Jak ją teraz serce boli!

Ona umiera!!!
Cicho
Ona odchodzi...
Czemu nic nie robimy?
Przecież naszą POLSKĘ tracimy!

autor

ameba

Dodano: 2005-11-30 20:17:13

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie