One są cztery

Słotną jesienią, kiedy wiatr wieje,
zrywa kolory i świat jest szary,
gniewnie poszarpie ludzkie nadzieje,
czas ze zwątpieniem brać się za bary.

Zima odnowie raczej nie sprzyja,
chęci się kurczą, znużenie duszy,
w ogniu kominka grzeje się przyjaźń,
w śnieżną scenerię niechętna ruszyć.

Lecz gdy w powietrzu zapachnie wiosną,
przyroda błyśnie zdrowym rumieńcem,
prędko nadziei skrzydła odrosną
i w stronę słońca skore biec serce.

A latem przyjdzie owoce zrywać,
tańczącą w sercach miłość doceniać
i w duszy chować , by ciągle żywa,
zimą nas grzała choć we wspomnieniach.

autor

karat

Napisany: 2014-03-03 Dodano: 2014-03-23 12:51:42

Ten wiersz przeczytano 1750 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie