Oni

Ona leży patrząc w sufit ,
sama przed sobą bojąc się przyznać
że przez to wszystko. . .
swoją naiwność i wiarę w dobro
człowieka, strachem przed
chwilami osamotnienia

On odebrał jej zdolność trzeźwego myślenia
wziął ją w swe objęcia
porwana w sidła namiętności
oddała siebie wraz ze skrawkiem swej godności
o nic nie pytała , wiedzieć nie chciała
nadzieja jej skrzydeł dodawała

Z dnia na dzień rosła bariera
odszedł zostawiając jej złudzenia
mimo to poskładała piękne chwile
by móc wracać do tych , które były miłe

On odwrócił się i zniknął jak kot bezszelestnie
kiedy ona gotowa oddać mu była dużo więcej
zmył z niej resztki marzeń prysznicem rzeczywistości
podziękował za kilka chwil bliskości

brutalna dla niej odsłona:
zbyt ślepo w niego zapatrzona
odsłona dla niego :
nie igrać z uczuciami człowieka drugiego

. . .

autor

UpadłaAnielica

Napisany: 2010-11-25 Dodano: 2010-11-26 00:06:02

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie