ONI CIERPIĄ W SAMOTNOŚCI

Cichym płaczem łkając
Utopić przeszłe wydarzenia
Tak by inni szukając
Nie znaleźli w nas cierpienia.

Używając łez delikatniejszych
Niż różanych kwiatów płatki
Łez setek godniejszych
Tłumacząc tylko sobie wypadki.

Nie być z tych co to się sztucznie cieszą
Gdy się należy weselić
Humor swój zaś powieszą
Gdy nagle cierpienie przyjdzie podzielić.

Być zaś takim który cierpieniem
Należycie potrafi się obsłużyć
Gdy będzie ono pokrzepieniem
Do pracy nad sobą a nie głupich nadużyć.

Są i tacy a wiem to na pewno
Ich życie może się spełniać
Bo doświadczeni cierpienia ilością pewną
Pogodą ducha potrafią innych napełniać.

autor

kicia:)

Napisany: 2006-02-14 Dodano: 2006-02-14 20:59:12

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie