Opętanie

Od pierwszej chwili, gdy ją ujrzał z jego przyjacielem, to zakochał się w niej.
Choć kobietą nie była piękna, ale miała coś w sobie dziwnego.
Coś, co nie pozwalało o niej zapomnieć.
Za każdym razem, gdy ją spotykał, pożerał ja wzrokiem,
gwałcił w swych myślach namiętnie.
I nienawidził jej, że tak działa na niego.

Po kilku latach całkiem przypadkiem spotkał ją w knajpie,
siedzącą przy barze z drinkiem w ręku i jak zwykle zamyśloną.
Bał się podejść, sam nie wiedział, dlaczego,
ale jakaś siła nie pozwalała mu odejść i nie dowiedzieć się jak smakuje jej ciało.

Podszedł, przywitał się z dziwnym lękiem, którego nigdy wcześniej nie odczuł.
Powitała go uśmiechem jak zawsze życzliwym.
A nim jakby wstrząsnęło jakby wiedział, co zdarzy się potem.

Zabrał ją do domu pieszcząc i całując po drodze.
Gdy stała przed nim już naga, wydawała mu się, że jest aniołem.
Nieba jej chciał uchylić i zanurzyć się w niej i walczyć z jej ogniem.

Namiętna noc to była dla nich oboje, lecz kiedy ranek przyszedł niebawem,
tylko jej zapach ciała unosił się w powietrzu i mały liścik,
ten mały liścik pozostawiony na stole.

autor

Irma Blejer

Napisany: 2008-06-09 Dodano: 2008-06-09 21:46:46

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie